مقیاس‌های دیجیتال با استفاده از یک فشار سنج کرنش کار می‌کنند. در حالی که مقیاس‌های آنالوگ از فنر استفاده می‌کنند تا وزن یک جسم را نشان دهند، مقیاس‌های دیجیتال نیروی وزن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کنند. اجزای کلیدی آن شامل یک اندازه‌گیری کرنش، یک دستگاه مورد استفاده برای اندازه‌گیری کرنش یک جسم و یک دستگاه الکترونیکی است که برای تبدیل نیرو به یک سیگنال الکتریکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک سلول بار نیز به عنوان یک مبدل نیرو شناخته می‌شود.
اصول
یک سلول بار، یک تیر خم کننده دوتایی
هنگامی که یک مورد در مقیاس قرار می‌گیرد، وزن ابتدا به طور مساوی توزیع می‌شود. برای مثال، در یک سینی صاف از یک مقیاس دیجیتال، شما ممکن است ، چهار تا گیره در گوشه و کنار که برای توزیع قدرت وزن به طور مساوی تقسیم می‌شوند پیدا کنید. سپس طراحی مکانیکی مقیاس دیجیتال نیروی وزن را به یک طرف یک سلول بار اعمال می‌کند. وقتی وزن اعمال می‌شود، انتهای سلول بار به پایین خم می‌شود.
Deforming the Strain Gauge
در این روش کشش، ماده آبی الکتریسیته را به اجرا در می‌آورد. آن می‌تواند روی پشتیبانی شما چسبانده شود.
سپس نیروی وزن تغییر شکل می‌دهد. اندازه‌گیری کرنش می‌تواند شامل ریل‌های فلزی، یا فویل متصل به یک تخته مدار چاپی یا دیگر پشتیبانی باشد. وقتی فویل فلزی فشرده می‌شود،خم می‌شود و یا امتداد می‌یابد.
تبدیل به سیگنال الکتریکی
دو وزنه به اندازه ۱۲۰ گرم در این مقیاس دیجیتال هستند.
سپس کرنش باعث تبدیل تغییر شکل به سیگنال الکتریکی می‌شود. از آنجا که سلول بار الکتریکی دارای بار الکتریکی است، همان طور که به سمت پایین حرکت می‌کند، مقاومت الکتریکی تغییر می‌کند. تغییر کوچک حاصل در مقاومت تبدیل به سیگنال الکتریکی می‌شود. سیگنال از طریق یک مبدل آنالوگ به مبدل دیجیتال عبور می‌کند و سپس از میان یک میکرو تراشه عبور می‌کند که “داده‌ها” را ترجمه می‌کند. در نتیجه این محاسبه نهایی، اعداد نشان می‌دهند که وزن شی در نمایش LCD در مقیاس دیجیتال ظاهر می‌شود.